ลักษณะในการแต่ง

ใช้คำประพันธ์ ๒ ประเภท คือ

กาพย์ฉบัง ๑๖และ อินทรวิเชียรฉันท์ ๑๑

โดยทรงลงท้ายคำประพันธ์ทุกบทด้วยข้อความเดียวกันว่า “ ข้อนี้แหละมงคล อดิเรกอุดมดี ” ซึ่งมีที่มาจากคาถาภาษาบาลีที่ว่า เอตมฺมงฺคลมุตฺตมํ